Eerste mail vanuit Hoboken!

Hoi Allemaal,

Weekend 2 zit er weer op en zo ook week 2 van mijn 2-jarig verblijf in Amerika. Ik ben zoals jullie ongetwijfeld weten Vrijdag in mijn appartement getrokken met 2 slaapkamers en 2 badkamers. Tjonge wel een heleboel 2’s…Dirk L. wat betekent 2 ook weer in de Nederlandsche Literatuur? (ik dacht iets niet erg positiefs).

Kom net binnen van mijn eerste supermarket experience “Shop Rite” . Denk aan de grote Albert Heijn in Eindhoven (of elke andere grote AH XL in NL) maar dan gevuld met merken waarvan je nog nooit hebt gehoord; dan voel je je verdomd ongemakkelijk kan ik je zeggen. Leuk daaraan is wel dat je meteen weer de echte “consumenten marketing” ervaring op doet. Elke keer als ik een bekend merk zag bv. Dreft, Kraft of Ben & Jerry’s dacht ik… laat ik dat eens kopen en dat dacht ik alleen omdat ik het merk herkende en niet omdat het zoveel beter zou zijn dan een willekeurig ander product. Ik heb me dan ook niet laten gaan en ben de onbekende producten gaan kopen "Live life on the edge…" deze week merk ik wel of dat een verstandige keuze is geweest of niet.

Deze week bereikte mij het goede nieuws dat mijn nichtje Inge en haar man Roger de trotse ouders zijn geworden van een dochter genaamd Fleur. Erg mooie naam en vast een even zo mooi kindje, kan bijna niet anders he van mijn “knapste aangetrouwde neef” hihi.

Ook hoorde ik dat allebei mijn ouders ziek in bed liggen al een paar dagen en dat de buurvrouw zorgt voor soep en fruit. Raar gevoel hoor kan ik je zeggen. Ze zijn haast nooit ziek en nu ben ik er niet en zijn ze samen ziek. Ik hoop maar dat het een verlaagde weerstand is na de carnaval en niets ernstigs.

Gisteren werd ik door Divo (een collega van me die vandaag voor Philips vertrokken is naar Hong Kong ook voor 2 jaar) uitgenodigd voor een afscheids diner bij zijn ouders. Onwijs leuk natuurlijk. Zijn familieleden zijn wat je noemt Italian Americans. In het kort betekent dat dat ze hard schreeuwen, erg open zijn, veel te veel eten klaar maken en grappige namen hebben. Divo’s broer heet Dino, zijn oom: Vito zijn neefjes: Gino en Marco etc. En nee het zijn niet de hoofdrol spelers uit de film "The Godfather" Het was een ontzettend leuke ervaring en bij vertrek werd er nog even een tas eten in mijn handen gedrukt waar ik tijdens het schrijven van dit bericht van zit te genieten… Zodadelijk nog huisgemaakte Tiramisu, gemaakt door tante Sylvia de vrouw van Oom Vito, zij hebben samen een restaurant. Hmmm!

Deze week stond in het teken van Maarten, mijn voormalige baas. Hij kwam om samen met mij nog wat cursussen mbt het PRP (product realisatie process) te geven aan de werknemers in Clifton. Elke avond gingen we lekker asociaal samen eten, zodat we gewoon Nederlands konden kletsen, suf he! Hij vertrok Donderdag en dat was dan ook direct mijn laatste avond in het hotel wat ik zonder weemoed vaarwel heb gezegd.

Vrijdag kwamen de verhuizers mijn meubels plaatsen en ben ik begonnen met dozen uitpakken. Tis net sinterklaas elke keer kom je weer iets tegen waarvan je denkt… ja leuk dat heb ik ook nog. Wat ik nog niet ben tegengekomen is mijn bestek zit in een van de 10 dozen met label "keuken" die ik nog steeds niet open heb. Maar de amuse lepels die ik van Renate en van Jeroen heb gehad doen nu dienst als mes vork en lepel! Je moet inventief zijn als expatriate! Er staan ook nog zo'n 15 dozen met labels als "Study" en "Clothing" op me te wachten dus daar ga ik zo weer aan beginnen.

Tja ik denk dat ik het hier weer bij laat. Leuk om al jullie reacties steeds te lezen op mijn site en fijn dat het goed gaat met jullie. Jullie leven gaat natuurlijk steeds verder en het mijne hier ook maar elk bericht van het thuisfront zorgt voor een sprongetje van mijn hart!

Heel veel liefs ik sluit af met iets waar ik tijdens mijn verblijf in Villanova, PA 1999 ook mee afsloot
“Take care of yourself and each other!”

Jolande

P.S. ik heb een nieuwe site gevonden alwaar ik meer foto's kwijt kan zie hieronder de links! Probeer ze maar:
http://www.mijnalbum.nl/Album=MJYLFMBG