1e week en weekend

Hoi allemaal,

Het is zondagavond negen uur en ik kom net terug uit NY city! Mijn eerste week zit erop!
De week begon met de vlucht naar de USA waarover jullie in het vorige bericht hebben kunnen lezen en mijn verblijf in het Holiday Inn (Secaucus, NJ).
Woensdag was mijn eerste officiële werkdag in de US op het kantoor van Philips Accessories & Computer peripherals North America, formely known as Gemini Industries Inc. Geen welkoms liederen, geen bloemen, en geen baas om me de hand te schudden, wel een heleboel: "Hi Jolande (uitgesproken als Yooolaaandaaa) how are you, finally here!" van bijna elke collega. Er was een corner office voor me vrijgemaakt zodat ik kan werken totdat ik in mijn eigen kantoor kan (wat nu nog door Divo Catazzo wordt gebruikt tot zijn vertrek naar Hong Kong). Een "corner office" staat voor Amerikanen gelijk aan het kantoor van de directeur... er worden dus nogal wat grappen gemaakt kun je je voorstellen! Anyway ik werd direct goed in de business gezogen en kan zeggen dat ik na drie dagen werken alweer toe was aan weekend (of zou dat komen omdat ik elke nacht om 03:00 wakker werd...) Op vrijdag was het afscheid van een van de mensen van het Art department en diegene om wie het ging was Alan, een man die ik al vele malen in mijn inbox (email) was tegen gekomen maar die ik nog nooit in levende lijven had gezien! Het kan raar lopen.

Vrijdagavond kwam Jeroen over uit NL en zijn we wat gaan eten, geen spannende stapavonden of iets dergelijks want voor hem was het inmiddels nacht en ik kon mijn nacht-rust goed gebruiken. Zaterdag als een bezetene naar de Factory Outlets gereden. Ik weet niet of ik al iets had verteld over de auto waarin ik me verplaats (Ford Taurus) een soort slagschip (5 bommen in zeeslag... ) maar deze auto heeft een navigatie systeem genaamd Neverlost (in de volksmond: Forever lost) waardoor je altijd op de plaats van bestemming aankomt, tenminste als je het systeem goed programmeert! Nou dat lukt me gelukkig nog wel en daarbij dacht ik "laat ik op deze zaterdag middag een de route national nemen" dus ipv shortest route typte ik least use of freeways in wat dus inhoudt dat je binnendoor rijdt. Ik kan jullie vertellen dat 57 mile door de middle of nowhere zonder enig teken van Starbucks betekent dat je 1. nooit meer de optie least use of freeways gebruikt, 2. uitgedroogd de auto verlaat en 3 . dat je zo melig wordt dat je in de auto de 'wave' gaat doen; ingezet door Jeroen zo'n 83x!!!
Uiteindelijk toch de outlets bereikt alwaar Jeroen zowel Nautica, als Polo Ralph Lauren heeft leeggekocht. Ik heb me alleen laten gaan bij Ralph, door de zeer zinvolle aankopen: petje, slippers, parfum te doen... Tja je moet toch wat he... ;-)

's Avonds heb ik Jeroen Hoboken laten zien als ook mijn apartement en hebben we heerlijk gegeten aan dé straat van Hoboken: Washington Street. Het plan was om die avond nog de kroeg in te duiken, maar ja zowel zijn als mijn jetlag sloegen weer toe. Vandaag zijn we vroeg vertrokken naar New York City, bus 320 bracht ons van het hotel direct naar hartje Manhattan voor het luttele bedrag van $2,60 p/p (alleen al de tol naar Manhattan is normaal $6 per auto; je blijft toch Nederlander he...). De toeristische attractie van de dag werd de boot naar het vrijheidsbeeld en Ellis Island. Ik kan zeggen dat dat echt de moeite waard was. Zeker Ellis Island en de film die daar werd gespeeld maakte veel indruk op me. Trouwens Ellis Island is de plaats waar alle passagiers van de grote stoomboten uit Europa werden gekeurd en wel of niet een immigranten status kregen van de US. De grootste toestroom Eu emigranten was tussen 1892 en 1924, tegenwoordig komen de meeste emigranten vanuit Azië. Natuurlijk nog een aantal noodzakelijke foto's gemaakt van het vrijheidsbeeld en de skyline van New York vanaf het water. Na de boot weer te hebben verlaten liepen we via Ground Zero, waar vier jaar geleden nog het WTC stond richting het nieuwe metro-station onder het "oude" WTC. Toch best raar als je stilstaat bij de hoeveelheid mensen die in die metro opgesloten zaten toen de torens instortten. Ik ben nu inmiddels zo'n 4x bij Ground Zero geweest en tot mijn spijt doet het me steeds minder en moet ik me er echt toe aanzetten om me te herinneren dat het echt een enorme ramp was. Zojuist nog wat gegeten op Times Square en nu dus weer op de hotelkamer. Morgen begint de normale werkweek weer. Dinsdag en woensdag geef ik met mijn vormalige baas nog een training op het kantoor en vrijdag, ik kan het niet vaak genoeg zeggen, ga ik mijn apartement betrekken!

Wat ik nog graag wil vastliggen op de site is het volgende, zowel mijn neefje Sander als Ivo hebben mij via mijn site opgespoord en met beide heb ik al de hele week intensief e-mail contact. Nu is het op zich niet raar dat je contact hebt met je familie, maar wel als je weet dat we elkaar meer dan 20 jaar geleden uit het oog zijn verloren! Ik ben dus ook echt dolgelukkig dat ik deze mannen (in mijn hoofd blijven het mijn neefjes van 4 en 6) weer in mijn leven heb!

Dat was het weer voor deze week, ik hoop dat het in Nederland, Nieuw Zeeland, Thailand etc ook allemaal voorspoedig gaat en ik hoop jullie snel weer te zien, horen, of lezen!

Liefs Jolande

P.S. vanaf nu een LINK naar mijn foto site!!!
http://www.mijnalbum.nl/Album=RBEMFE4D

http://www.mijnalbum.nl/fotoalbum.php?m=fto&a=1&id=139188&key=RBEMFE4D