KNO

Hoi allemaal,

Daar ben ik weer... helemaal gezond en high van al het fruit wat ik deze week heb gegeten.

Vorige week zondag vertrok Jeroen terug naar Nederland en zijn we via het ziekenhuis naar het vliegveld van Newark gereden. Aldaar in de ER (emergency room) hoorde ik dat de wachttijd ongeveer 2 uur zou zijn en na rondgekeken te hebben in de wachtruimte besloot ik toch nog maar een paar dagen langer oorpijn te willen hebben. Ik denk dat ik de ER met veel ergere ziektes had verlaten als ik daar 2 uur was blijven zitten. Met een lading paracetamols ben ik dus het bed in gedoken. Maandag gewoon aan het werk en Brian (mijn collega) de ziektekosten verzekering laten bellen; ik hoorde namelijk niet meer zo veel. Bleek dat HRM een foutje had gemaakt en ik niet meer verzekerd was... Geen nood ik mocht naar de dokter en ze zouden regelen dat dat gedekt zou worden door mijn verzekering. Dinsdag middag 16:15 zou mijn afspraak zijn.
Dinsdagochtend werd ik wakker met steken in mijn oor, mijn neus totaal verstopt en om het allemaal nog aantrekkelijker te maken slijm in mijn keel. Ik liep de badkamer in om te douchen maar besloot snel weer in bed te kruipen. 's Middags na veel zweten en draaien naar de dokter gegaan, die me (het was mijn eerste bezoek daar) een complete Physical gaf (onderzoek). Hij vroeg me echt alles over mijn medische geschiedenis als ook die van mijn ouders. Gelukkig verwees hij me niet door naar de KNO arts maar besloot hij zelf mijn oren te spuiten. Hij begon rechts (en links deed het echt pijn) en zei dat hij nog nooit zo'n verstopt oor had gezien. Toen ik hem vertelde dat de pijn links zat moest hij even lachen. Na het spuiten zei hij "ik heb 3 kilo bij je verwijderd". haha. Ik denk dat hij het zo leuk vond dat hij me 3 kilo medicijnen mee gaf want bij de apotheek (die hier overigens gewoon in de drogist zit) kreeg ik een zak met antibiotica, pufjes en anderen pillen mee, waar je in NL een hele school mee kunt genezen. Als je vindt dat artsen ed. in NL duur zijn dan nu even de prijs van de huisarts in Hoboken: oor spuiten $80, huisarts bezoek $125, medicijnen na aftrek van bijdrage verzekering $65. Maar ik wil niet zeuren want ik voel me nu weer helemaal TOP!

Rest van de week niet echt heel spannend alleen vertelde een collega dat hij het bedrijf ging verlaten. Opzeg termijn in de USA is 2 weken ipv 3 maanden dus het afscheidsetentje was afgelopen vrijdag.
We gingen naar een prima steakhouse genaamd, hoe kan het ook anders, "Mignon". Would you like something to drink? de standaard vraag bij binnenkomst gaf als reactie, wijntje, biertje, martini etc. Toen de dame vertelde dat ze helaas geen alcohol schonken omdat het een "dry town" was viel de hele tafel stil. Het betekent zoveel als dat er in restaurants geen alcohol geschonken mag worden. MAAR als we onze credit card gaven wilden ze wel voor ons naar de slijter lopen... Ook prima...

Zaterdag lekker uitgeslapen, met Anita op Skype gezeten en Lisette kwam langs na haar golfles. Die middag zijn we van winkel naar winkel gereden en hebben we weer flink ingekocht bij de Whole foods (veel fruit; want dat is goed voor me...) Lisette had die avond een feestje van NL vriendinnen die 30 waren geworden en ipv een zuip festijn een cultureel verantwoorde avond wilden houden. Ik mocht mee (cool) en even later werden we dus opgehaald door andere vrienden van haar die ook in Hoboken wonen! Manja en Angelien gaven het feest in het huis van Manja en Huib ergens in upper West Manhattan, vlakbij Central park (zo'n wijk waar Carry uit Sex and the City woont). Het voelde enorm vreemd om weer in een huis vol Nederlanders te zijn, maar toch ook wel weer bijzonder, een soort eiland met expats in Manhattan. Het feest was dus een soort fund-raiser voor Harlem Live, een jongeren organisatie uit Harlem die een online krant maken. De oud-hoofdredactrice, huidige hoofdredacteur en een aantal schrijvers (14 en 19 jaar oud) waren er om een verhaal te houden, erg gaaf. Na dit verhaal kwam Jan Tromp (correspondent van de Volkskrant), hij is vooral bekend van de publicatie direct na de dood van Prins Bernhard, waarover ik met hem later die avond nog gezellig heb staan praten. Hij hield een verhaal over leven in Amerika en daarna werden er wat stellingen in de groep gegooid o.a. wat is "The American dream". Hele bijzondere avond dus. Doel was geld te verzamelen voor Harlem Live en ik denk dat iedereen vrij gul was! Aanwezigen waren, expats van Organon, Philips Lighting, DAP en CE (ikke), VNU, ABN-Amro, Avocaten kantoor de Brouw etc; een mooi stelletje Yuppen bij elkaar dus. Lisette en ik zouden de taxi en daarna de bus naar huis nemen, maar het was de laatste rit van de chauffeur en als we een bedrag zouden bieden wat hem beviel zou hij ons voor de deur thuis afzetten en zo gebeurde het!

Vandaag heerlijk in bad gelegen en vervolgens met Lisette naar een grote Mall gereden in New Jersey. Listte pastte in de Cartier winkel een paar oorbellen van Respectievelijk $800 en $1600 en met het excuus "we moeten wachten op onze bonus" verlieten we de winkel weer. Toch nog leuk ingekocht en daarna weer naar huis. Ik zou koken (verse tonijn filet etc) maar omdat we in de Mall allebei, truffel olie, truffel pasta en truffel spaghetti hadden gekocht kregen we ineens zin om in het restaurantje op de hoek te gaan eten (een goed geheim gebleven subliem truffel restaurant). Zojuist de avond afgesloten met thee op de bank bij Lisette kijkend naar Desperate Housewives (is dat ook in NL op tv?). Het voelde weer een beetje als mijn studenten tijd toen ik met Maaike en Niki op de bank naar de eerste versie van Big Brother zat te kijken.

Morgen moet ik om 6 uur op omdat ik om 7 uur een breakfast meeting heb met de hoogste baas van CE Rudy Provoost. Ben benieuwd wat die allemaal te vertellen heeft.

Ik wacht met spanning op jullie reacties en hoop natuurlijk dat het jullie goed gaat!
Heel veel liefs uit de States en tot heel snel!
Jolande

p.s. geen foto's dit keer